Με μια σοβαρή εμφάνιση από την αρχή ως σχεδόν το τέλος και πήραμε μια νίκη που θεμελιώνει για
τα καλά τη θέση μας στη πρώτη θέση του ομίλου, αλλά και διατηρεί ακέραιες τις ελπίδες μας για τη συνέχεια.
Είμαστε στη πρώτη θέση του ομίλου μαζί με την Ατλέτικο που όμως έχουμε νικήσει. Βέβαια όντας στη μέση των αγώνων ακολουθεί το δυσκολότερο κομμάτι του προγράμματος με δύο εκτός έδρας αγώνες ενώ υποδεχόμαστε στο Καραϊσκάκη τη Μάλμε στον αγώνα κλειδί για τη συνέχεια. Όπως το βλέπω ο Ολυμπιακός πρέπει να "ζητήσει" κάποιον-κάποιους βαθμούς στους εκτός έδρας αγώνες και φυσικά τη νίκη με τους Σουηδούς της Μάλμε ( α ρε άτιμε ρωσοδιαιτητή).
Πριν τη συνέχεια βέβαια ας κρατήσουμε από τη βραδιά της Τετάρτης τα προφανή.
Το ωραίο γκολ συνεργασία από Τσόρι, Μήτρογλου (μαγική πάσα ) και το καταπληκτικό τελείωμα από Κασάμι.
Τη σωστή αμυντική λειτουργία (ειδικά ο Μποτία χθες και ο ακούραστος, αθόρυβος Ελαμπντελαουί), τουλάχιστον ως το 70', όπου η κούραση και η απίστευτη πίεση της Γιουβέντους άφησαν να φανούν κάποια κενά.
Κενά τα οποία μπάλωσε ο Ρομπέρτο, που άξια παίρνει το τίτλο του ήρωα του χθεσινού αγώνα. Βέβαια όχι ότι πέσαμε από τα σύννεφα με την απόδοσή του.
Το γνωρίζουμε ότι έχουμε τερματοφυλακάρα!!! Είχε προβλέψει μάλιστα νίκη 1-0 με γκολ (από κεφαλιά όμως) του Κασάμι.(κληρονομικό χάρισμα;)
Η σωστή στρατηγική διαχείριση του αγώνα για άλλη μια φόρα (οπότε δε πρέπει να μας εκπλήσσει πλέον) από τον Μίτσελ που έδειξε εμπιστοσύνη στις επιλογές του και φάνηκε να είναι αφεντικό του αγώνα στο μεγαλύτερο μέρος του.
Το κλισέ....Ο κόσμος...ο απίστευτος κόσμος του Ολυμπιακού που ναι μεν έπαιζε λιγουλάκι με κάτι λέιζερ ,αλλά ήταν εκεί με παλμό και κατέστησε το Καραϊσκάκη μια από τις δυσκολότερες έδρες της Ευρώπης .
Και συνεπώς "το πάρτι δε σταματά " εδώ!! Θέλουμε συνέχεια και ανυπομονούμε για αυτή.
Τη Κυριακή κιόλας υποδεχόμαστε τον Παο και "το πάρτι δε σταματά"....
Πάμε γερά για δεύτερη βδομάδα με ελληνικό ρεπερτόριο, παρόμοιου ύφους.
Στο πάρτι το προηγούμενο βράδυ έγινε χαμός και την επόμενη μέρα το Ελενάκι αρχίζει να θυμάται τι έγινε στο επίμαχο πάρτι. Μιλάμε σχεδόν για ποίηση.
Και πες μου γιατί βγάζω από τα εσώρουχα τις μπύρες μου ε;
Πέρα από τη πλάκα είναι ένα χαρούμενο τραγούδι, χορευτικό με ωραία μελωδία και ρυθμό. Ο Μηδενιστής και η Φουρέιρα δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και είμαστε έτοιμοι. Το 2012 έσκασε μύτη το τραγούδι και ακούστηκε αρκετά.
Αυτά λοιπόν και για σήμερα ....
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου